Arkusz w formacie pdf. (strona CKE)
Zadanie 1. (1 pkt)
Podaj symbol pierwiastka X, określ jego położenie w układzie okresowym i blok
energetyczny (konfiguracyjny), do którego pierwiastek ten należy.
Symbol pierwiastka Numer okresu Numer grupy Symbol bloku
Zn 4 12 d
Zadanie 2. (1 pkt)
Pewien orbital atomowy opisują liczby kwantowe o następujących wartościach:
główna liczba kwantowa n = 4
poboczna liczba kwantowa l = 2
magnetyczna liczba kwantowa ml = 0
Uzupełnij poniższe zdanie, wybierając symbol podpowłoki, do której należy ten orbital,
oraz maksymalną liczbę elektronów na tej podpowłoce. Podkreśl wybrany symbol
podpowłoki i liczbę elektronów.
Opisany orbital należy do podpowłoki ( 4s / 4p / 4d / 4f ), na której maksymalna liczba
elektronów wynosi ( 2 / 6 / 10 / 14 ).
Zadanie 3. (1 pkt)
Określ liczbę wiązań σ i π w cząsteczkach, których budowę elektronową ilustrują oba
wzory.
Wzór I Wzór II
Liczba wiązań σ 1 1
Liczba wiązań π 2 0
Zadanie 4. (1 pkt)
Poniższy schemat przedstawia początkowy fragment szeregu promieniotwórczego toru.
Numerami w kółkach oznaczono kolejne nuklidy, a strzałkami przemiany jądrowe, jakim te
nuklidy ulegają.
Napisz równanie przemiany jądrowej oznaczonej na schemacie numerem III. Podaj
symbole oraz wartości liczby masowej i liczby atomowej jąder, będących substratami
i produktami tej przemiany.
228 228 0
Ac -> Th + B-
89 90 -1
Zadanie 5. (1 pkt)
Poniżej zamieszczono schematy ilustrujące budowę cząsteczek wybranych związków
kowalencyjnych (schematy nie uwzględniają proporcji rozmiarów atomów).
Każdemu schematowi przyporządkuj wzór związku chemicznego, którego cząsteczkom
można przypisać geometrię zilustrowaną tym schematem. Wzory wybierz spośród
następujących: BCl3 CH4 CO2 H2S N2O3 PH3
H2S | PH3 | CH4
W dwóch probówkach oznaczonych numerami I i II umieszczono taką samą ilość wiórków
magnezowych. Następnie do probówek wprowadzono jednakowe objętości kwasu solnego
o temperaturze 25 ºC ale różnych stężeniach. Przebieg doświadczenia ilustruje poniższy
rysunek.
I - kwas solny o stężeniu 0,5 mol·dm–3 + wiórki magnezowe
II - kwas solny o pH = 1 + wiórki magnezowe
Napisz numer probówki, w której reakcja kwasu solnego z magnezem zaszła szybciej.
Reakcja zaszła szybciej w probówce numer I
Zadanie 7. (2 pkt)
Poniżej podano wartości standardowej entalpii tworzenia trzech związków chemicznych.
CO2 (g) = – 394 kJ·mol–1
CaO (s) = – 635 kJ·mol–1
CaCO3 (s) = – 1207 kJ·mol–1
Korzystając z powyższych danych, oblicz wartość entalpii Hx reakcji rozkładu 50 gramów węglanu wapnia, która zachodzi zgodnie z równaniem CaCO3 (s) → CaO (s) + CO2 (g)
Hx = 89kJ
Zadanie 8. (1 pkt)
W dwóch probówkach znajdowała się woda destylowana o temperaturze 25 ºC. Do probówki
I wprowadzono pewną liczbę moli soli A, a do probówki II – taką samą liczbę moli soli B.
Stwierdzono, że w probówce I powstały roztwór jest cieplejszy od użytej wody destylowanej,
natomiast zawartość probówki II nieco ochłodziła się w czasie rozpuszczania w niej soli B.
Wiedząc, że do przygotowania roztworów użyto chlorku magnezu i azotanu(V) amonu,
a standardowe entalpie rozpuszczania w wodzie tych soli wynoszą
ΔHº(MgCl2) = – 154 kJ·mol–1
ΔHº(NH4NO3) = 26 kJ·mol–1
napisz wzór soli, której roztwór otrzymano w probówce I.
W probówce I otrzymano roztwór MgCl2
Zadanie 9. (2 pkt)
W pewnych warunkach temperatury i ciśnienia, innych niż warunki normalne, odmierzono
1,00 dm3 gazowego paliwa, którego 55% objętości stanowił propan, 44% objętości stanowił butan, a 1% objętości – składniki niepalne. Oblicz objętość tlenku węgla(IV), który powstanie w tych samych warunkach temperatury i ciśnienia w wyniku całkowitego spalenia odmierzonej objętości paliwa zgodnie z równaniami
C3H8 + 5O2 → 3CO2 + 4H2O i 2C4H10 + 13O2 → 8CO2 + 10H2O
Wynik podaj z dokładnością do drugiego miejsca po przecinku.
Obliczenia:
-propan:
1dm3 - 3 dm3
0,55dm3 - x
x = 1,65dm3
-butan:
2dm3 - 8dm3
0,44dm3 - x
x = 1,76dm3
1,65 + 1,76 = 3,41 dm3
Tutaj korzystamy z prawa Gay-Lussaca.
Można było także korzystać z wartości 22,4dm3, czyli:
-propan:
22,4dm3 - 3 * 22,4dm3
0,55dm3 - x
x = 1,65dm3
-butan:
2 * 22,4dm3 - 8 * 22,4dm3
0,44dm3 - x
x = 1,76dm3
Zadanie 10. (1 pkt)
Wiedząc, że każdy roztwór jest elektrycznie obojętny, ustal wartość stężenia molowego x
anionów siarczanowych(VI) w badanym roztworze. Wynik podaj z dokładnością do
jednego miejsca po przecinku.
0,5 mol/dm3
Zadanie 11. (1 pkt)
Próbkę badanego roztworu (o składzie podanym w tabeli) poddano działaniu chloru.
W wyniku reakcji roztwór zabarwił się na kolor żółtopomarańczowy. Substancją, która
spowodowała to zabarwienie, była czerwonobrunatna lotna ciecz o charakterystycznym
ostrym zapachu. Substancja ta reaguje z większością metali oraz niektórymi niemetalami,
a także z nienasyconymi związkami organicznymi.
Napisz w formie jonowej skróconej równanie reakcji odpowiedniego składnika
badanego roztworu z chlorem, w wyniku której powstała opisana substancja.
Cl2 + 2Br- --> 2Cl- + Br2
Zadanie 12. (2 pkt)
a) Uzupełnij tabelę, wpisując wartość stężenia jonów OH– oraz wartość pH i pOH roztworu wodnego, w którym stężenie jonów H+ jest równe 10–9 mol·dm–3.
[H+] 10-9
[OH–] 10-5
pH 9
pOH 5
b) Określ odczyn opisanego roztworu.
zasadowy
Zadanie 13. (2 pkt)
Do 150,00 cm3 wodnego roztworu NaOH o stężeniu 0,54 mol·dm–3 dodano 50,00 cm3 kwasu
solnego o stężeniu 2,02 mol·dm–3. Oblicz pH otrzymanego roztworu.
Obliczenia: [H+] = 0,1mol/dm3
Odpowiedź: pH = 1
Zadanie 14. (1 pkt)
Związek między mocą kwasu Brönsteda i sprzężonej z tym kwasem zasady w roztworach
wodnych przedstawia zależność:
Ka * Kb = Kw
gdzie Ka oznacza stałą dysocjacji kwasu, Kb stałą dysocjacji sprzężonej zasady, a Kw iloczyn
jonowy wody, którego wartość wynosi 1,0 * 10–14 w temperaturze 298 K. W poniższej tabeli podano wartości stałej dysocjacji wybranych kwasów w temperaturze 298 K. Wzór kwasu Stała dysocjacji Ka
HF 6,3 * 10–4
HClO 5,0 * 10–8
HClO2 1,0 * 10–2
HNO2 2,0 * 10–4
Na podstawie powyższej informacji napisz wzory zasad sprzężonych z kwasami
wymienionymi w tabeli uporządkowane od najsłabszej do najmocniejszej.
........ClO2 -............,.........F-........,..........NO2 -..........,...........ClO-......
najsłabsza zasada najmocniejsza zasada
Zadanie 15. (3 pkt)
a) Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji oznaczonych numerami I i II.
I Co 2+ + Cl- + OH- --> Co(OH)Cl
II Co(OH)Cl + OH- --> Co(OH)2 + Cl-
b) Napisz w formie cząsteczkowej równanie reakcji oznaczonej numerem III.
III 4 Co(OH)2 + O2 + 2H2O --> 4Co(OH)3
Zadanie 16. (1 pkt)
Określ charakter chemiczny (kwasowo-zasadowy) wodorotlenku kobaltu(II).
zasadowy
Zadanie 17. (2 pkt)
Badano szybkość trzech reakcji chemicznych zachodzących zgodnie z równaniami:
Reakcja I: A → B
Reakcja II: 2D → E
Reakcja III: F + G → H
Na wykresach przedstawiono zależność szybkości tych reakcji od stężeń molowych ich
substratów oznaczonych symbolami A, D i F.
Rząd reakcji ze względu na wybrany substrat to wykładnik potęgi, w której stężenie molowe
danego substratu występuje w równaniu kinetycznym tej reakcji.
a) Przeanalizuj powyższe wykresy i uzupełnij tabelę, określając rząd reakcji I
ze względu na substrat A oraz rząd reakcji III ze względu na substrat F.
Reakcja Rząd reakcji
I pierwszy
II drugi
III 0
b) Dokończ poniższy zapis, tak aby otrzymać równanie kinetyczne reakcji II.
vII = k * [D]2
Zadanie 18. (2 pkt)
Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji, które zachodzą w buforze
amonowym po dodaniu mocnego kwasu (reakcja I) i mocnej zasady (reakcja II).
I NH3 + H3O+ --> NH4+ + H20
lub: NH3 + H+ --> NH4+
II NH4+ + OH- --> NH3 + H2O
Zadanie 19. (1 pkt)
W buforze amonowym reakcja cząsteczek amoniaku z cząsteczkami wody zachodzi
w stopniu, który można pominąć. Przyczyną cofnięcia tej reakcji jest obecność kationów
amonowych wprowadzonych do roztworu przez rozpuszczenie chlorku amonu, który jest
całkowicie zdysocjowany.
Oceń prawdziwość poniższych zdań. Wpisz do tabeli literę P, jeżeli zdanie jest
prawdziwe, lub literę F, jeśli jest fałszywe.
1. W próbce buforu amonowego liczba moli jonów NH4+ jest równa liczbie moli P
chlorku amonu wprowadzonego do roztworu.
2. W próbce buforu amonowego liczba moli jonów OH– jest równa liczbie moli F
amoniaku wprowadzonego do roztworu.
3. W próbce buforu amonowego liczba moli cząsteczek NH3 jest równa liczbie moli P
amoniaku wprowadzonego do roztworu.
Zadanie 20. (1 pkt)
O pH roztworu buforowego decyduje rodzaj zawartej w nim sprzężonej pary kwas–zasada
oraz stosunek stężenia kwasu i sprzężonej z nim zasady.
Oceń, jak wpłynie na pH buforu amonowego rozcieńczenie go wodą destylowaną.
Uzupełnij poniższe zdanie, wpisując określenie wzrośnie, zmaleje lub nie zmieni się.
Po rozcieńczeniu buforu amonowego jego pH nie zmieni się.
Zadanie 21. (3 pkt)
Do wodnego roztworu chromianu(VI) potasu dodano kilka kropli rozcieńczonego kwasu
siarkowego(VI) i stwierdzono, że roztwór zmienił barwę z żółtej na pomarańczową.
Świadczyło to o powstaniu anionów dichromianowych(VI) (reakcja I). Następnie
do otrzymanego roztworu wprowadzono kilka kropli roztworu wodorotlenku potasu i roztwór
z powrotem stał się żółty (reakcja II).
a) Napisz w formie jonowej skróconej równania reakcji I i II.
I 2CrO42- + 2H+ --> Cr2O72- + H2O
II Cr2O72- + 2OH- --> 2CrO42- + H2O
b) Spośród poniższych zdań wybierz wszystkie, które są wnioskami wynikającymi
z opisanego doświadczenia.
I Chromiany(VI) są silnymi utleniaczami, a ich właściwości utleniające zależą od pH
środowiska reakcji.
II Przemiana anionów chromianowych(VI) w aniony dichromianowe(VI) jest reakcją
odwracalną.
III W środowisku zasadowym trwałe są aniony chromianowe(VI), a w środowisku
kwasowym – aniony dichromianowe(VI).
IV W środowisku zasadowym trwałe są aniony dichromianowe(VI), a w środowisku
kwasowym – aniony chromianowe(VI).
Numery wybranych zdań: II , III
Zadanie 22. (2 pkt)
W 1 dm3 wody rozpuszczono azotan(V) srebra(I) AgNO3, azotan(V) miedzi(II) Cu(NO3)2
oraz azotan(V) sodu NaNO3, otrzymując roztwór o jednakowych stężeniach molowych
kationów. Przez otrzymany roztwór przepuszczono ładunek elektryczny w warunkach
umożliwiających wydzielenie na katodzie kolejno trzech pierwiastków.
a) Uzupełnij poniższą tabelę, wpisując nazwy lub symbole pierwiastków w kolejności
ich wydzielania na katodzie.
Kolejność wydzielania na katodzie: I II III
Nazwa pierwiastka: srebro, miedź, wodór
b) Wiedząc, że w doświadczeniu użyto elektrod grafitowych, określ, jaki pierwiastek
wydzielił się na anodzie. Odpowiedź uzasadnij, pisząc równanie reakcji anodowej.
Nazwa lub symbol pierwiastka: tlen
Równanie reakcji: H20 - 2e --> 2H+ + 1/2 O2
Zadanie 23. (2 pkt)
Zaprojektuj ogniwo galwaniczne, w którym półogniwo Ni│Ni2+ będzie pełnić funkcję anody.
a) Uzupełnij poniższy schemat, wpisując symbole lub wzory odczynników wybranych
spośród następujących:
Ni Ni(NO3)2 (aq) Pb Pb(NO3)2 (aq) Zn Zn(NO3)2 (aq)
anoda: katoda:
NI Pb
Ni(NO3)2 Pb(NO3)2
b) Opisz zmiany, jakie będzie można zaobserwować w półogniwach podczas pracy
ogniwa.
Anoda: płytka roztwarza się (płytka zmniejsza się)
Katoda: na płytce pojawia się osad (płytka zwiększa się)
Zadanie 24. (2 pkt)
W reakcji z wodnym roztworem manganianu(VII) potasu eten utlenia się do etano-1,2-diolu
(glikolu etylenowego).
Wyznacz stopnie utlenienia atomów węgla w cząsteczce etenu i cząsteczce
etano-1,2-diolu oraz określ liczbę moli elektronów oddawanych przez 1 mol etenu
w opisanej reakcji.
Stopnie utlenienia atomów węgla w cząsteczce etenu -II
Stopnie utlenienia atomów węgla w cząsteczce etano-1,2-diolu -I
Liczba moli elektronów: 2
Zadanie 25. (2 pkt)
Na przykładzie reakcji chloru z etanem i chloru z benzenem porównaj mechanizm
reakcji substytucji, którym ulegają węglowodory nasycone i aromatyczne. Uzupełnij
poniższe zdania, wybierając nazwy spośród podanych w nawiasach (wybrane nazwy
podkreśl).
1. Etan ulega reakcji substytucji ( elektrofilowej / nukleofilowej / wolnorodnikowej ).
Drobiny, które reagują bezpośrednio z cząsteczkami etanu, to ( atomy chloru Cl* /
cząsteczki chloru Cl2 / aniony chlorkowe Cl– ). Są one ( rodnikami / elektrofilami
/ nukleofilami ), które powstają z cząsteczek chloru pod wpływem ( światła / FeCl3 jako katalizatora / rozpuszczalnika ).
2. Benzen ulega reakcji substytucji ( elektrofilowej / nukleofilowej / wolnorodnikowej ).
Drobiny, które reagują bezpośrednio z cząsteczkami benzenu, są
( rodnikami / elektrofilami / nukleofilami ). Powstają one z cząsteczek chloru pod
wpływem ( światła / FeCl3 jako katalizatora / rozpuszczalnika ).
Zadanie 26. (2 pkt)
Odczynnik Tollensa, potocznie nazywany amoniakalnym roztworem tlenku srebra, otrzymuje
się przez dodanie wody amoniakalnej do wodnego roztworu AgNO3. Potoczna nazwa
odczynnika nie jest poprawna, ponieważ jon O2– nie występuje w roztworach wodnych.
Początkowo wytrąca się czarnobrunatny osad tlenku srebra(I). W miarę dodawania kolejnych
porcji wody amoniakalnej osad ten ulega roztworzeniu, ponieważ jony srebra(I) tworzą
z cząsteczkami amoniaku jony kompleksowe o wzorze Ag(NH3)2+. W wyniku tej reakcji
powstaje bezbarwny roztwór, który jest odczynnikiem Tollensa.
a) Uzupełnij poniższe zapisy, tak aby otrzymać równania (w formie jonowej) opisanych
reakcji. Wpisz wzory produktów oraz brakujące współczynniki stechiometryczne.
Równanie reakcji powstawania tlenku srebra(I):
...2.. Ag+ + ...2.. OH– → ...Ag2O...+...H20.....
Równanie reakcji tlenku srebra(I) z amoniakiem:
…1.. Ag2O + ..4.. NH3 + ..1.. H2O → ..2Ag(NH3)2+...+...2OH-...
b) Określ odczyn roztworu będącego odczynnikiem Tollensa.
zasadowy
Zadanie 27. (1 pkt)
W roztworze o odczynie zasadowym ketony, których cząsteczki zawierają grupę
hydroksylową –OH przy atomie węgla połączonym z atomem węgla grupy karbonylowej
(α-hydroksyketony), ulegają izomeryzacji. Przemianę tę ilustruje poniższy schemat.
Oceń, czy za pomocą próby Tollensa można odróżnić glukozę od fruktozy. Odpowiedź
uzasadnij.
Za pomocą próby Tollensa nie można odróżnić glukozy od fruktozy, ponieważ pod wpływem odczynnika Tollensa (fruktoza ulega izomeryzacji do glukozy i) w obu przypadkach zaobserwujemy zajście reakcji.
Zadanie 28. (1 pkt)
Poniżej przedstawiono wzory (w projekcji Hawortha) ilustrujące budowę wybranych mono-
i disacharydów.
Wskaż wszystkie sacharydy, które dają pozytywny wynik próby Tollensa.
Numery wzorów wybranych sacharydów: I, II, III, V
Zadanie 29. (3 pkt)
Reakcja glukozy z odczynnikiem Tollensa przebiega zgodnie z poniższym schematem:
CH2OH–(CHOH)4–CHO + Ag(NH3)2+ + OH– → CH2OH–(CHOH)4–COO– + Ag + NH3
+ H2O
a) Napisz w formie jonowej z uwzględnieniem pobranych lub oddanych elektronów
(zapis jonowo-elektronowy) równania procesów redukcji i utleniania.
Równanie procesu redukcji:
Ag(NH3)2+ + 1e --> Ag + 2NH3
Równanie procesu utleniania:
CH2OH-(CHOH)4-CHO + 3OH- --> CH2OH-(CHOH)4-COO- + 2H2O + 2e
b) Dobierz i uzupełnij współczynniki stechiometryczne w poniższym schemacie.
..1.. CH2OH–(CHOH)4–CHO + ...2.. Ag(NH3)2+ + ..3.. OH– →
→ ..1.. CH2OH–(CHOH)4–COO– + ..2.. Ag + ..4.. NH3 + ..2.. H2O
Zadanie 30. (3 pkt)
Pewien alkan o rozgałęzionym łańcuchu węglowym poddano chlorowaniu, otrzymując dwie
izomeryczne monochloropochodne o masie molowej M = 92,5 g·mol–1.
a) Napisz wzór sumaryczny alkanu poddanego chlorowaniu.
C4H10
b) Napisz wzory półstrukturalne (grupowe) obu otrzymanych monochloropochodnych
tego alkanu oraz podaj ich nazwy systematyczne.
1-chloro-2-metylopropan
2-chloro-2metylopropan
Zadanie 31. (1 pkt)
Porównanie efektu cieplnego reakcji katalitycznego uwodornienia alkenów pozwala
na porównanie trwałości tych związków. Im mniej ciepła wydziela się w reakcji uwodornienia
jednego mola danego alkenu, tym jest on trwalszy.
Spośród alkenów o wzorze sumarycznym C6H12 wskaż alken o największej trwałości oraz
alken o najmniejszej trwałości. Narysuj wzory półstrukturalne (grupowe) tych alkenów.
Wzór alkenu
o największej trwałości o najmniejszej trwałości
CH3 CH3 H H
C=C C=C
CH3 CH3 H CH2-CH2-CH2-CH3
Uzupełnij poniższą charakterystykę glicerolu (propano-1,2,3-triolu), wybierając jedno
określenie spośród podanych w każdym nawiasie. Wybrane określenia podkreśl.
1. W warunkach panujących w laboratorium glicerol jest cieczą, która ( miesza się /
nie miesza się ) z wodą i z innymi rozpuszczalnikami polarnymi, a z rozpuszczalnikami
niepolarnymi, np. z benzenem, może tworzyć ( emulsje / zawiesiny ).
2. Ponieważ atomom węgla i tlenu w cząsteczkach glicerolu można przypisać hybrydyzację
sp3, cząsteczki glicerolu ( są / nie są ) płaskie.
Zadanie 33. (2 pkt)
W wyniku hydrolizy peptydu o wzorze sumarycznym C8H15O4N3 otrzymano mieszaninę
alaniny o wzorze CH3CH(NH2)COOH i glicyny o wzorze CH2(NH2)COOH.
Ustal, z ilu reszt alaniny i z ilu reszt glicyny składał się badany peptyd. Posługując się
trzyliterowymi symbolami aminokwasów (Ala i Gly), napisz wszystkie możliwe
sekwencje badanego peptydu.
Liczba reszt alaniny (Ala): .........2...... Liczba reszt glicyny (Gly): ........1...........
Możliwe sekwencje peptydu: Ala-Ala-Gly, Ala-Gly-Ala, Gly-Ala-Ala
Zadanie 34. (2 pkt)
Etanol w reakcji z sodem wykazuje właściwości kwasowe. W wyniku tej reakcji powstaje
etanolan sodu o wzorze C2H5O- Na+, który jest związkiem o charakterze soli.
Mając do dyspozycji etanolan sodu, zaplanuj doświadczenie, w którym, wykonując
jedną próbę, wykażesz, że etanol ma bardzo słabe właściwości kwasowe.
a) Uzupełnij poniższy schemat doświadczenia, wpisując nazwy potrzebnych
odczynników wybranych spośród następujących:
etanol
woda destylowana
wodny roztwór wodorotlenku sodu
wodny roztwór oranżu metylowego
etanolowy roztwór fenoloftaleiny
Możliwe, że będzie też uznawana odpowiedź: wodny roztwór oranżu metylowego.
b) Opisz możliwe do zaobserwowania w czasie doświadczenia zmiany potwierdzające
fakt, że właściwości kwasowe etanolu są bardzo słabe.
Roztwór w probówce barwi się na kolor malinowy.
Obserwacje po dodaniu wodnego roztworu oranżu metylowego: Roztwór barwi się na żółto.
Zadanie 35. (1 pkt)
Paliwa do silników wysokoprężnych wytwarzane z ropy naftowej można zastąpić
biopaliwami, które otrzymuje się, ogrzewając w obecności katalizatora oleje roślinne z dużą
ilością alkoholu. Produktami tej reakcji są glicerol oraz ester kwasu tłuszczowego i użytego
alkoholu.
Uzupełnij luki w poniższym schemacie, tak aby stanowił on równanie reakcji ilustrujące
otrzymywanie biopaliwa z trioleinianu glicerolu.
pierwsze trzy luki: C17C33
ostatnia luka: C17H33COOCH3
Zadanie 36. (1 pkt)
Podaj nazwę zaznaczonych na schemacie kropkami oddziaływań między atomami
dwóch sąsiednich łańcuchów poli(tereftalano-1,4-fenyloamidu).
wiązania wodorowe
Zadanie 37. (1 pkt)
Kewlar otrzymuje się w reakcji polikondensacji dwóch rodzajów monomerów, z których
jednym jest chlorek kwasu 1,4-benzenodikarboksylowego (tereftalowego).
Uzupełnij poniższy schemat syntezy kewlaru, wpisując wzór brakującego monomeru.
H H
N - pierścień aromatyczny - N
H H
Zadanie 38. (1 pkt)
Zakwalifikuj kewlar do odpowiedniej grupy tworzyw. Podkreśl odpowiedź A, B, C lub D.
A. poliamidy
B. poliestry
C. tworzywa fenolowe
D. żywice epoksydowe
Starałam się jak mogłam, aby te rozwiązania były w miarę czytelne, co muszę przyznać, w przypadku tych wszystkich chemicznych wzorów i równań nie było łatwe...
Mam nadzieję, że jakoś to ogarniecie :-)
Polecam także rozwiązania Pana Witowskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz